* Opracowano na podstawie artykułów Jonathana Wellsa: “Ten Questions to Ask Your Biology Teacher about Evolution (http://tiny.pl/qftd4) i “Inherit The Spin” (http://tiny.pl/qftfh).

            [1] W 1977 r. susza na wyspach Galapagos spowodowała, że znikły małe nasiona, będące pokarmem dla zięb, w wyniku czego ptaki te były zmuszone jeść znacznie większe nasiona, które zwykle ignorują. Po jednym pokoleniu wśród mniejszych zięb, niezdolnych do jedzenia większych nasion, wystąpiła wysoka śmiertelność. Zwiększyły się rozmiary ptaków, a szczególnie ich dziobów. Jednak gdy susza się skończyła, ptaki cofnęły się do swoich poprzednich rozmiarów. Gibbs i Grant donieśli w artykule „Oscillating Selection on Darwin’s Finches” (Nature 1987, vol. 327, s. 511), że dorosłe osobniki małych rozmiarów przeżywały znacznie częściej niż duże po mokrym roku 1982/83, co stanowiło zupełne odwrócenie tendencji z lat 1977-82. Tego typu zmienność w obrębie (pod)rodziny zięb (Geospizinae) doskonale wyjaśnia działanie doboru naturalnego, ale nie dostarcza świadectwa na rzecz makroewolucyjnych zmian.